در جستجوی آبادی تا آخر دنیا رفتم...

به ویرانی رسیدم!

اکنون با خشت اول از ابتدا آباد میشوم...

آبادانی خود به پیش من آمده است!

 

نظرات 4 + ارسال نظر
someone دوشنبه 29 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 05:43 ب.ظ http://yaveh-gooyan.blogsky.com

جالب بود
موفق باشی

خانوم دوشنبه 29 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 06:45 ب.ظ http://khan00m.blogsky.com

یاد شعر طوطی و بقال مولانا افتادم اونجا که می گه :
راه جسم مر جسم را ویران کند
بعد از آن ویرانی ،آبادان کندو...
اگر ویرانی نبود ، آبادانی رخ نمی داد
ای کاش منم می رسیدم به ویرانی تا آبادانی روح را تجربه می کردم

اسلوموشن دوشنبه 29 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 08:11 ب.ظ http://www.slow-motion.persianblog.com

خوشحالم
از متنت بوی خوشی به مشام رسید :دی

خزان نوشت سه‌شنبه 30 آبان‌ماه سال 1385 ساعت 09:58 ب.ظ http://chayesabz.blogsky.com/

سلام. مگه قرار نبود منو خبر کنی وقتی اپ می شی!!
اباد می شود هر خرابه ای که رهگذری امید سازش دارد!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد